Πόσους ξέρετε στο περιβάλλον σας που παίρνουν κάποιο ναρκωτικό ή έχουν κάποιον στην οικογένειά τους που παίρνει κάποιο ναρκωτικό;

Πόσοι φίλοι ή φίλες σας, καπνίζουν λίγο μαύρο (χασίς) γιατί… στο κάτω-κάτω δεν είναι και τίποτα το βαρύ; Αγνό είναι, και μερικοί λένε ότι είναι και πιο υγιεινό από το αλκοόλ.

Πόσοι παίρνουν άλλα ναρκωτικά ή “ναρκωτικά φάρμακα” για να φτιαχτούν ή για να χειριστούν κάποιο πρόβλημα μέσω αυτής της ναρκωτικής ουσίας;

Σ’ αυτό το άρθρο δεν θα μιλήσω για τις συνέπειες που έχουν τα ναρκωτικά για την υγεία κάποιου. Το άρθρο αυτό θα προσεγγίσει την σχέση που έχει η χρήση ναρκωτικών με την οικονομία και πώς η έξοδος από την οικονομική κρίση στην Ελλάδα συμπεριλαμβάνει και την αντιμετώπιση του προβλήματος που λέγεται “ναρκωτικά”.

 Έχετε ποτέ σκεφτεί, πόσα χρήματα κοστίζει στην ελληνική οικονομία το εμπόριο και η χρήση ναρκωτικών;

 Πρώτα απ’  όλα έχουμε τα χρήματα που ξοδεύονται για τα ναρκωτικά. Μιλάμε για δις. Έχετε ποτέ σκεφτεί, πώς θα ήταν η οικονομία μας αν αυτά τα χρήματα ξοδεύονταν στην υγιή οικονομία; Γίνεται συνεχώς λόγος για την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά. Προκαλεί σοκ να δει κανείς το πόση ρευστότητα υπάρχει στο εμπόριο ναρκωτικών. Αν αντιμετωπίζαμε αποτελεσματικά το πρόβλημα αυτό, (κάτι που αποδεδειγμένα είναι εφικτό), αυτά τα χρήματα, αντί να καταλήγουν στις τσέπες των παραγωγών και εμπόρων ναρκωτικών θα κατέληγαν στην ελληνική αγορά και θα δημιουργούσαν μία ρευστότητα που θα επαρκούσε για να επιβιώσουν χιλιάδες επιχειρήσεις. Τα ναρκωτικά κοστίζουν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας στη χώρα μας, για να μην πω εκατοντάδες.

Στη συνέχεια, έχουμε την απώλεια του δημόσιου εισοδήματος. Αν αυτά τα χρήματα που ξοδεύονται καθημερινά στα ναρκωτικά κυκλοφορούσαν στην υγιή οικονομία, ένα μέρος τους θα πήγαινε στο κράτος, με το οποίο η χώρα θα μπορούσε να πληρώσει συντάξεις, να παρέχει καλύτερη εκπαίδευση και υγεία, να μειώσει το χρέος της κ.λπ.

 Μετά ερχόμαστε στο κόστος για τη χώρα λόγω των συνεπειών των ναρκωτικών.

 Οι χρήστες ναρκωτικών (είτε βρίσκονται στην σχολική ηλικία, σε ηλικία μόλις 12 χρονών, είτε είναι στα 70 τους) εκτός από το ότι σακατεύουν την πνευματική και σωματική τους υγεία, γίνονται ολοένα και λιγότερο παραγωγικοί και όλο και πιο παρασιτικοί προς την οικογένειά τους, την ασχολία ή την επιχείρηση στην οποία εργάζονται, την οικονομία και την κοινωνία την ίδια. Μ’  άλλα λόγια συμβάλλουν όλο και λιγότερο στο περιβάλλον τους και την οικονομία και αρχίζουν να γίνονται παθητικό και για τα δύο. Παίρνουν όλο και περισσότερα και δίνουν όλο και λιγότερα.

 Τώρα, αυτό το παθητικό μεταφέρεται σαν ιός στο περιβάλλον τους με διάφορους τρόπους. Πρώτα απ’ όλα, για να έχουν παρέα και να μην είναι μόνοι τους, ή για να μπορέσουν να πουλήσουν ναρκωτικά κι έτσι να εξοικονομήσουν τη δική τους δόση, παρασύρουν κι άλλους να πάρουν ναρκωτικές ουσίες. Έτσι επεκτείνουν το πρόβλημα και το παθητικό αυτό πολλαπλασιάζεται.

 Δεύτερον, σπέρνουν παρακμή και δυστυχία σε όλο τους το περιβάλλον. Αν θέλετε να το δείτε αυτό, πηγαίνετε και μιλήστε με την οικογένεια κάποιου που παίρνει ναρκωτικά ή με τους συνεργάτες του στη δουλειά ή ακόμα και με τους φίλους ή γνωστούς του ανθρώπου αυτού. Ας μην ξεχνάμε ότι ένα βασικό και ζωτικό βήμα για την ευημερία μιας κοινωνίας είναι η προσωπική ευτυχία των μελών της (υπάρχει ένα άρθρο γι’ αυτό με τίτλο: Το πρώτο βήμα για οικονομική ανάπτυξη – Ευτυχία!).

 Επομένως, όχι μόνο η δική τους παραγωγικότητα και δημιουργικότητα πέφτει όλο και πιο πολύ αλλά και η παραγωγικότητα και δημιουργικότητα της οικογένειας, των φίλων τους, των ανθρώπων της επιχείρησης στην οποία εργάζονται ή διοικούν… ο ξεπεσμός μεταδίδεται σαν ιός μέχρι που αρχίζει και γίνεται αισθητός σε ευρύτερο επίπεδο.

 Αν μπορούσαμε να υπολογίσουμε το πόση δημιουργία, παραγωγή και ευημερία στερείται η χώρα μας εξαιτίας της χρήσης ναρκωτικών, είμαι σίγουρος ότι αυτό το ποσό αντιπροσωπεύει ένα τεράστιο μέρος τους εθνικού μας χρέους για να μην πω ότι το ξεπερνά μιας και όσο παραμένει άλυτο το πρόβλημα των ναρκωτικών, αυτό συνεχίζει να προσθέτει απώλειες κάθε μέρα και κάνει ανέφικτη την αποκατάσταση της οικονομίας.

 Η οικονομία ενός ατόμου, μιας οικογένειας, μιας ομάδας ή μιας χώρας, εξαρτώνται από τη δημιουργικότητα και την παραγωγή τους. Όσο μειώνεται η όρεξη για δημιουργία και παραγωγικότητα, (ακριβώς αυτό που κάνουν τα ναρκωτικά) μπορούμε να την ξεχάσουμε την ευημερία.

 Τρίτον, έχουμε το έγκλημα. Όχι ότι το να είσαι παρασιτικός και να καταστρέφεις την ευτυχία και ευημερία σ’ όλο σου το περιβάλλον δεν είναι εγκληματικό, αλλά τώρα μιλώ για έγκλημα τύπου κλοπή, εκβιασμός, ανθρώπινο εμπόριο, φόνος κ.λπ. Και βάσει στατιστικών, το μεγαλύτερο ποσοστό κλοπών, εκβιασμών, ανθρώπινου εμπορίου, βιοπραγιών και φόνων γίνεται από άτομα που παίρνουν ναρκωτικά ή σχετίζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με τα ναρκωτικά.

 Πόσο κοστίζουν οι χαμένες περιουσίας Ελλήνων πολιτών που έχουν κλαπεί για να μπορέσει κάποιος να αγοράσει ναρκωτικά; Πόσο στοιχίζει στον Έλληνα φορολογούμενο η αστυνόμευση, εκδίκαση, φυλάκιση και συντήρηση όλων των εγκληματιών που σχετίζονται με τα ναρκωτικά; Πόσο κοστίζει στη χώρα μας το έγκλημα που πηγάζει από τα ναρκωτικά; Πόσο κοστίζει σε ανθρώπινες ζωές; Πόσο κοστίζει το αίσθημα ανασφάλειας που δημιουργεί αυτή η εγκληματικότητα στον Έλληνα πολίτη; (Πότε είσαι πιο παραγωγικός; Όταν φοβάσαι ότι κάτι κακό θα συμβεί σήμερα, κάποιος θα πεταχτεί με κάνα Καλίσνικοφ και θα σου ζητήσει την τσάντα σου, ή όταν υπάρχει μια σχετική ασφάλεια στην κοινωνία;) Πόσο κοστίζει στον Έλληνα η στενοχώρια του να βλέπει να γίνεται αυτό στην χώρα του;

 Το οικονομικό κόστος (επιπλέον του ανθρώπινου κόστους) είναι τεράστιο.

 Τέταρτον, η υγεία τόσο των χρηστών όσο και των γύρω τους και το κόστος που συνεπάγεται. Και μιλώ για το γεγονός ότι υπάρχουν περισσότεροι και περισσότεροι άρρωστοι πολίτες λόγω των ναρκωτικών. Η Ευρωπαϊκή έκθεση του 2013 για τα να ναρκωτικά λέει: “Οι νέες μολύνσεις με τον ιό HIV ανάμεσα στους χρήστες ενεσίμων ναρκωτικών, αυξήθηκαν στην Ελλάδα περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, κατάσταση η οποία μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη Ρουμανία, όπως προκύπτει από τη νέα έκθεση. Παράλληλα, εκτιμάται ότι και οι μολύνσεις από Ηπατίτιδα C είναι ιδιαίτερα αυξημένες ανάμεσα στους χρήστες και αποτελεί, πλέον, ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για το σύνολο της Ευρώπης. (Πηγή: http://www.skai.gr/news/health/article/233348/europaiki-ekthesi-gia-ta-narkotika-2013-thliveri-protia-elladas-se-nees-molunseis-hiv/#ixzz2rXL90ZCJ)

Ποιο είναι το κόστος για να αντιμετωπιστούν αυτοί οι ασθενείς είτε από μολύνσεις είτε λόγω επιδείνωσης της υγείας τους από τα ναρκωτικά; (Και πάνω απ’ όλα πόσο είναι το κόστος σε πόνο, δυστυχία και ανθρώπινες ζωές;)

Στη συνέχεια, όσο το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται μεθοδικά με τις σωστές μεθόδους κι από τη ρίζα του, στην προσπάθειά της να αντιδράσει και να δώσει κάποιες ανοργάνωτες λύσεις η πολιτεία ξοδεύει εκατομμύρια και δυστυχώς τα περισσότερα από αυτά ξοδεύονται σε λανθασμένες “λύσεις”.

 Συγνώμη, που σου παρουσιάζω μία πραγματικότητα που σφίγγεται η καρδιά σου να τη διαβάζεις. Αλλά πίστεψέ με, αυτό το σφίξιμο δεν είναι ούτε κατά διάνοια τόσο οδυνηρό όσο εκείνο του πατέρα ή της μητέρας που βλέπουν το παιδί τους να λιώνει και να χάνεται. Κι ακόμα περισσότερο το πόσο υποφέρει ο ίδιος ο χρήστης βλέποντας τον εαυτό του να κατρακυλά και να καταστρέφεται. Και παρ’ όλο που προσεγγίζω το θέμα από την οικονομική άποψη και την σχέση του με την οικονομική κρίση, (από την οποία φυσικά υποφέρει πολύς κόσμος) δεν μπορώ να μην αναφέρω και θέλω να τονίσω, ότι είναι ακόμα πιο σημαντικό να λυθεί αυτό το πρόβλημα λόγω του ασύγκριτου πόνου που νιώθουν εκείνοι που παίρνουν τα ναρκωτικά κι εκείνοι που τους αγαπούν. Έχω μιλήσει με τέτοιους ανθρώπους και σας διαβεβαιώνω, ο πόνος αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος από τον πόνο της οικονομικής κρίσης. 

Επομένως, το θέμα “ναρκωτικά” αποτελεί ζωτικό παράγοντα για την ευημερία της χώρας μας (και φυσικά, κάθε χώρας) και συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με την έξοδό μας από την κρίση, τόσο την κοινωνική όσο και την οικονομική.

Υπάρχουν τρία σκέλη στο πρόβλημα και στη λύση του.

1) Η πρόληψη ναρκωτικών -ναρκωτικά και νέοι

2) Η απεξάρτηση από τα ναρκωτικά.

3) Η αντιμετώπιση και χειρισμός των εμπόρων ναρκωτικών.

 Στα επόμενα τρία άρθρα που θα γράψω θα μιλήσω για το καθένα σκέλος ξεχωριστά, θα παρέχω χρήσιμες πληροφορίες και εργαλεία και θα προτείνω λύσεις.

* Σύνδεσμος για άρθρο σχετικά με την πρόληψη ναρκωτικών και τα εργαλεία.