Από πού ξεκινά η ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας.
Στα προηγούμενα δύο άρθρα μου, “Προτάσεις για οικονομική αναδιάρθρωση και θεμελιώδεις νόμοι οικονομίας”, και “Οικονομική μεταρρύθμιση δεν γίνεται αν δεν γίνει πρώτα κοινωνική μεταρρύθμιση“, μίλησα για το λόγο που οι προτάσεις που υπάρχουν στο τραπέζι αυτή τη στιγμή προσεγγίζουν λανθασμένα το ζήτημα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα καθώς και για μερικές από τις προϋποπθέσεις για να υπάρξει ανάκαμψη.
Σ’ αυτό το άρθρο θα μιλήσω για το πρώτο βήμα που πρέπει να γίνει για να αρχίσει να ανακάμπτει η Ελληνική οικονομία κα ν’ ανοίξει ο δρόμος προς την Οικονομική Ανάπτυξη.
Σίγουρα υπάρχει ελπίδα να αναστρέψουμε την κατάσταση. Δεν είναι καθόλου εύκολο αλλά μπορούμε και παραμπορούμε να το κάνουμε. Τα έχουμε καταφέρει και σε πιο δύσκολες καταστάσεις ως λαός. Αλλά, καλά θα κάνουμε να στρέψουμε τις ελπίδες μας προς την σωστή κατεύθυνση, να δράσουμε σωστά και να πάψουμε να ονειρευόμαστε ότι ως δια μαγείας θα αλλάξουν τα πράγματα. Εμείς θα τα αλλάξουμε, αν τα αλλάξουμε. Πρέπει να πάψουμε επιτέλους να στηρίζουμε τις ελπίδες μας σε ανθρώπους, φορείς, παράγοντες, “προγράμματα οικονομικής αναδιάρθρωσης” κι ένα σωρό φαεινές ιδέες, που ξέρουμε (με βάση τον κοινό νου, την εμπειρία και την κρίση μας) ότι όχι μόνο δε βελτιώνουν την κατάσταση αλλά οδηγούν σε μεγαλύτερα προβλήματα και δυστυχία.
Αν περιμένεις συμπατριώτη μου, ότι θα διορθώσουν την κατάσταση οι πολιτικοί κι οι τεχνοκράτες, ξέχασέ το.
Αν περιμένεις να διορθώσει την κατάσταση το ΔΝΤ, η Τρόικα κι όλοι τους οι “ειδικοί”, γελιέσαι.
Αν νομίζεις ότι υπάρχει κάποιος άλλος εκεί έξω που θα φτιάξει τα στραβά του τόπου μας και θα κάνει το άδικο δίκαιο θα περιμένεις για πολύ. Δεν υπάρχει αυτός ο άλλος.
Αν νομίζεις ότι θα χειριστεί το χρέος της χώρας και θα βρεθούν δουλειές για τους ανέργους και θ’ ανέβουν οι συντάξεις επειδή θα κατέβει ένας πολιτικάντης και θ’ ανέβει ο άλλος… ξανακοίταξε στα προγράμματά τους και χρησιμοποίησε τη λογική σου. Δεν είσαι ανόητος/η.
Αν σου λέει κανείς ότι επειδή βγαίνεις και διαμαρτύρεσαι με το πανό σου ή κάνεις κατάληψη και δηλώνεις ότι είσαι αγανακτισμένος, αυτό από μόνο του αρκεί για να μη χάσεις τη δουλειά σου, τη σύνταξή σου, την περίθαλψή σου και για να βρεις το δίκιο σου… πολύ λυπάμαι ότι θα σου δώσω άσχημα νέα. Δεν είναι αλήθεια. Δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα έτσι. Δεν λέω ότι πρέπει να πάψουμε να εκφράζουμε την διαφωνία και διαμαρτυρία μας κι ότι δεν πρέπει να αγωνίζεσαι όταν το απαιτούν οι περιστάσεις. Λέω ότι αυτό από μόνο του δεν πρόκειται να δώσει λύση στα υπαρκτά και αληθινά προβλήματα που υπάρχουν.
Οι πόλεμοι του παρελθόντος γίνονταν με σπαθιά και όπλα. Οι σημερινοί πόλεμοι γίνονται κυρίως, με οικονομικές παγίδες και οικονομικό έλεγχο, με την αποχαύνωση λαών μέσω ναρκωτικών και φαρμάκων, με την παρείσφρηση εσφαλμένων δεδομένων, ιδεών, “ιδανικών” και προτύπων ζωής που καταστρέφουν την δημιουργικότητα και τον πολιτισμό μιας χώρας.
Αν νομίζεις ότι θα λύσεις το πρόβλημα με το να πετάς γιαούρτια και να σταματάς τις παρελάσεις, ή με το να ασχολείσαι με το σπορ που λέγεται “κατηγορώ” (για κείνους που ήταν “ηγέτες” και είτε εκμεταλλεύτηκαν την εξουσία τους για να κονομήσουν είτε πρόδωσαν τον τόπο τους, είτε ήταν απλώς ανάξιοι της λέξης πολιτικός), απλά, κρίνε από την αποτελεσματικότητα που είδες να έχουν αυτές οι μέθοδοι. Βελτίωσαν την Ελλάδα;
Αν πάλι σου πέρασε απ’ το μυαλό ότι αν αδιαφορήσεις για όλα αυτά κι απλώς κοιτάξεις τη δουλειά σου θα πάνε όλα καλά, δες πόσοι επιχειρηματίες έχασαν τις επιχειρήσεις του και πόσοι εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους ακολουθώντας αυτό ακριβώς το σκεπτικό. Θεωρητικά, αν το έκανε αυτό κάθε Έλληνας, η κατάσταση θα βελτιωνόταν. Αλλά μερικοί θέλουν παρότρυνση, υπενθύμιση ή κοινωνική πίεση για να το κάνουν. Κι αν κάνεις εσύ σωστά τη δουλειά σου, (είσαι έντιμος, δημιουργικός, ευρηματικός κ.λπ.), αλλά άλλοι γύρω σου δεν κάνουν το ίδιο, αργά ή γρήγορα, αυτό θα έχει αρνητικό αντίκτυπο και σε σένα. Καλώς ή κακώς υπάρχει μια αλληλεξάρτηση: η ευτυχία, η επιτυχία και ευημερία μου εξαρτάται και από τις δικές σου πράξεις και το αντίστροφο.
Η ανάκαμψη της Ελλάδας ως κοινωνία και ως οικονομία, ξεκινά από το μεγαλύτερο κεφάλαιό της: τον Έλληνα πολίτη. Ναι, τον καθένα μας, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, επαγγέλματος, οικονομικής ή κοινωνικής κατάστασης, επιπέδου μόρφωσης, πολιτικών πιστεύω, (και μιας και οι περιστάσεις ώθησαν και πολλούς συνανθρώπους μας να φτάσουν στη χώρα μας από άλλες χώρες για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον, θα πρέπει να προσθέσουμε) και ανεξαρτήτως καταγωγής, χρώματος κ.λπ.
Ναι, καλά το διάβασες. Η ανάκαμψη και η ανάπτυξη ξεκινά από σένα (κι εμένα και κάθε Έλληνα ξεχωριστά). Το πρώτο βήμα για την οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει ούτε από τον κύριο Στουρνάρα, ούτε από τον κύριο Σαμαρά, ούτε από τον κύριο Τσίπρα, ούτε από οποιονδήποτε άλλο κύριο ή κυρία. Το πρώτο βήμα μπορεί να γίνει μόνο από τον Έλληνα πολίτη.
“Μα εγώ, ένας άνθρωπος τι να μπορέσω να κάνω;“, θα μου πουν πολλοί. “Μα είμαι άνεργος“, “μα προσπαθώ να τα βγάλω πέρα”, “μα το παιχνίδι έχει κριθεί”, “μα οι αποφάσεις έχουν παρθεί”, “μα ό,τι και να κάνω εγώ, αν δεν αλλάξει η σαπίλα που μας κυβερνάει, δε γίνεται τίποτα”,…μα, μα, μα.
Τα ακούω όλα αυτά. Και δεν αντιλέγω ότι όλα περιέχουν αλήθειες. Είναι αλήθεια ότι τα πράγματα βρίσκονται σ’ ένα σημείο που θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να αναστραφούν. Και είναι αλήθεια ότι όσο υπάρχει σαπίλα και διαφθορά στην κυβέρνηση (και στις παρατάξεις που διεκδικούν την διακυβέρνηση), πολλές από τις ενέργειές μας δεν θα δημιουργούν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα ή μπορεί ακόμα και να δίνουν την εντύπωση ότι είναι μάταιο να προσπαθείς. Συμφωνώ, ότι αν είσαι άνεργος ή άνεργη, αυτό καταπιέζει τη δημιουργικότητά σου και μπορεί ίσως και να καταπνίγει την όποια διάθεση για οτιδήποτε άλλο. Κι αν ανησυχείς για το αν η επιχείρησή σου θα επιβιώσει το 2014, πού να σκεφτείς άλλα;
Αλλά θα σου πω ένα μυστικό. Το πρώτο βήμα για την ανάκαμψη της χώρας μας συμβαίνει να είναι το ίδιο βήμα που θα συνιστούσα σε κάποιον επιχειρηματία που θέλει να πάνε καλύτερα οι δουλειές του, σε κάποιον που είναι άνεργος και αναζητά δουλειά, σε κάποιον που έχει δουλειά και ανησυχεί για το μέλλον ή που αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα και σε κάθε Έλληνα, ό,τι και να κάνει κι όπου και να βρίσκεται στο τερέν της Ελληνικής κοινωνίας.
Γιατί το π
ρώτο βήμα για την ανάκαμψη της Ελλάδας είναι να βρει τον πραγματικό του εαυτό ο Έλληνας. Είναι να
ξαναφέρει στο πρόσωπό του το χαρακτηριστικό ελληνικό γέλιο και την αυτοπεποίθηση και να αρχίσει και πάλι να δημιουργεί. Να ρίξει μια ματιά
στα πράγματα εκείνα που του στερούν την ευτυχία του και αντιμετωπίζοντάς τα ένα-ένα, να τα διορθώσει για να βρει τον πραγματικό του εαυτό και την περηφάνια του.
Το πρώτο βήμα για την ανάκαμψη της Ελλάδας, είναι η δική σου ευτυχία και επιτυχία!
Αν είσαι έτοιμος ή έτοιμη να κάνεις το πρώτο βήμα, ακολούθησε αυτόν τον σύνδεσμο και κάνε τα βήματα του άρθρου: Ο Δρόμος προς την Ευτυχία.
Αν πάλι δεν είσαι έτοιμος να κάνεις το πρώτο βήμα, ακολούθησε αυτόν τον σύνδεσμο να διαβάσεις και ν’ ακούσεις το Πνευματικό Εμβατήριο του Άγγελου Σικελιανού. Το πρώτο βήμα για ν’ ανεβάσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα και πάνω από τον κόσμο ξεκινά με την ευτυχία σου.
Pingback: Ναρκωτικά και οικονομία: Έχει καμία σχέση η χρήση ναρκωτικών στην Έλλάδα με την οικονομική κρίση; | Βελτίωση & Ανάπτυξη